καλαγένιος

-ια, -ιο και καλάινος, -η, -ο

ο κατασκευασμένος από καλάι, δηλ. από κασσίτερο, κασσιτέρινος, κασσιτερένιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Ο τ. καλαγένιος < καλάι «κασσίτερος» + κατάλ. -ένιος*, το -γ- από συνίζηση τού -ι- με το ακολουθούν φωνήεν

ο δε τ. καλάινος < καλάι + κατάλ. -ινος (πρβλ. ξύλ-ινος, πέτρ-ινος)].